عامیانه
به نام خدا
سلام
چند وقتی است که به موضوع مردم و رفتارهایشان خیلی فکر میکنم. این عامه ی مردم تعیین کننده ترین قشر در حرکت های اجتماعی هسستن و به همین خاطره که طیف هایی مثل سیاستمدارا و یا روشنفکرا دنبال همراهی همین مردم عامی هستن، اما در ایران موفق به همراه کردن مردم نمیشن و یا بعد از مدت زمان زیاد و با روشهای مختلف و به کمک عوامل دیگری غیر از خودشون به هدف میرسن. این داستان بارها اتفاق افتاده و حتما دلایل زیادی هم داره. ولی مهمترین و جالب ترین نکته اینه که همیشه مردم به یک نوع و بایک مرام رفتار می کنن، که اون هم کاملا صادقانه با توجه به خواسته هاشون و خاطراتشون، تمام اونایی که ازشون تجربه ای داشتن رو با جزئیاتش در یاد دارن و کمتر دچار خطا می شن، و یه چیز دیگه در مورد این مرام حوصله ی زیادش، آخرش این که کاملا عامیانه
پست‌ها
